Pagina's


dinsdag 14 augustus 2012

Schommel

In een grote brede vertakte boom  hingen twee schommels. Iemand was held genoeg geweest om naar boven te klauteren en een stevig touw om de takken heen te wikkelen. Aan het eind van het touw bungelde een stok, in het midden vastgezet met een stevige knoop. De stok was groot genoeg om op te zitten, en klein genoeg om je handen omheen te klemmen.
Voor de ene schommel hoefde je je alleen maar langzaam uit de boom te laten vallen om vervolgens met een zwier heen en weer te pendelen. De andere schommel was moeilijker. Om die te pakken te krijgen moest je om de boomstam heen leunen met een hand vasthoudend en met de andere hand de toegeworpen schommel opvangend. Om vervolgens om dezelfde stam heen jezelf af te zetten.
Het duurde even voordat ik dat durfde, die tweede schommel. Zo hoog en toch wat eng.
Maar wat een vrijheid had je vervolgens! Want die schommel hing zo'n twee meter boven de grond. Als je lenig was, dan kon je je ondersteboven laten hangen, met de schommel in je knieholtes. De wind suisde dan langs je oren en de wereld flitste in gedempte groene kleuren aan je voorbij.
Nog herinner ik mij de vrijheid ervan en de spanning die het gaf.

20 jaar later stond ik nog eens bij die boom, die opeens klein was geworden. Een touw hing er nog aan, de tweede weggevallen. Het platform waar wij ons vanaf zetten was weggerot, de houten spijlen die in de boomstam getimmerd waren als een trap naar boven werden alleen nog in herinnering gebracht door de spijkers die nog vastzaten in de boomstam.

2 opmerkingen:

Reacties zijn welkom, en een bevestiging voor mij dat ik niet in het luchtledige schrijf. Bedankt dat je de moeite doet!